Μετάβαση στο περιεχόμενο

Φυτικές ίνες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ένας κύλινδρος από ίνες καρύδας πάνω σε ένα τραπέζι.
Φυτικές ίνες καρύδας για χρήση σε γλάστρες για την απορρόφηση του επιπλέον νερού.
Εικόνα μικροσκόπιου μίας ίνας λιναριού.

Με τον όρο φυτικές ίνες ή ακατέργαστες ίνες εννοούμε το σύνολο των οργανικών συστατικών των μεμβρανών των φυτικών κυττάρων και των σκελετικών συστατικών του φυτού, οι οποίες παραμένουν κατά την χημική ανάλυση των τροφίμων μετά την απομάκρυνση της πρωτεΐνης, του λίπους και των μη αζωτούχων εκχυλίσιμων υλών. Οι φυτικές ίνες είναι πολυσακχαρίτες (σύνθετοι υδατάνθρακες). Διαιτητικές ίνες είναι οι φυτικές ίνες οι οποίες μπορούν να καταναλωθούν από τον άνθρωπο.[1]

Στις φυτικές ίνες ανήκουν:

και άλλα συστατικά.

Βιολογικός Ρόλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι φυτικές ίνες αποτελούν συστατικά των τροφών των οποίων η κατανάλωση προκαλεί διάφορες ευεργετικές ενέργειες στον οργανισμό μας.[2] Οι ουσίες αυτές, δεν πέπτονται από το γαστρεντερικό σύστημα και μεταφέρονται ανέπαφες στο παχύ έντερο και εκεί υφίστανται μικρότερου ή μεγαλύτερου βαθμού ζύμωση από τα βακτήρια που αποικούν φυσιολογικά το έντερο.

Επίσης, συγκρατούν νερό από το έντερο, καταπολεμώντας τη δυσκοιλιότητα και συμβάλλοντας στην πρόληψη του καρκίνου του εντέρου. Δίαιτες πλούσιες σε φυτικές ίνες έχουν αποδειχθεί ότι μειώνουν τα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα από 3% μέχρι 8%, ελαττώνουν ελαφρώς την αρτηριακή πίεση, αυξάνουν την ευαισθησία στην ινσουλίνη και μεταβάλλουν τους παράγοντες πήξης.[3]

Κάποιες τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες είναι[4]:

  • Τα δημητριακά ολικής άλεσης
  • Τα ζυμαρικά ολικής άλεσης
  • Τα ποπ-κορν
  • Η αγκινάρα
  • Τα φασόλια
  • Οι φακές
  • Η βρώμη
  • Οι γλυκοπατάτες

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Dietary Fiber». medlineplus.gov. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2021. 
  2. Αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία Πρόληψις, με δ.τ. Ινστιτούτο Προληπτικής, Περιβαλλοντολογικής και Εργασιακής Ιατρικής (2014). Εθνικός Διατροφικός Οδηγός για Ενήλικες. Ελλάδα: Υπουργείο Υγείας. σελ. 51. ISBN 978-960-503-559-4. 
  3. «Τα ρεβίδια στην διατροφή μας» (PDF). www.moa.gov.cy. Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών. Απρίλιος 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2021. 
  4. «Food Sources of Dietary Fiber | Dietary Guidelines for Americans». www.dietaryguidelines.gov. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2021. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ηλιόπουλου, Γ. Χημεία Τροφίμων, ΟΕΔΒ, Αθήνα, 1994, σελ.80